تجاهر واژه‌ای عربی است که به معنای آشکار کردن و علنی کردن عملی، گفتار یا رفتار است. در اصل، این کلمه از ریشه «جهر» گرفته شده و دلالت بر پنهان نکردن دارد. بنابراین، این کلمه یعنی انجام کاری به‌طور عمومی و بدون پنهان‌کاری، به ویژه وقتی عملی ناپسند یا خلاف عرف باشد.
در متون دینی، تجاهر معمولاً به معنای آشکار کردن گناه یا رفتار ناپسند است که مورد نکوهش قرار گرفته است. مثلاً در قرآن و احادیث، افرادی که گناهان خود را علنی می‌کنند به تجاهر متهم شده‌اند و از آن نهی شده است. در ادبیات فارسی نیز برای نشان دادن بی‌پروایی یا جرات در آشکارسازی امور، از این واژه بهره می‌برند.
به طور کلی، تجاهر به هر عمل یا رفتاری گفته می‌شود که فرد آن را عمداً و بدون خجالت یا پنهان‌کاری انجام دهد. این واژه تأکیدی بر جنبه علنی و آشکار عمل دارد و معمولاً بار منفی در اخلاق و رفتار اجتماعی دارد. بنابراین، فهم معنای این کلمه کمک می‌کند تا در متون دینی، اخلاقی و ادبی، مفهوم آشکارسازی رفتارها بهتر درک شود.
