در سال ۲۰۰۹ مشخص شد او دچار سرطان غدد بزاقی و غدد لنفاوی شده است و زیر تیغ جراحی رفت و تحت مداوا با پرتودرمانی قرار گرفت و نهایتاً در سال ۲۰۱۲ و در سن ۴۷ سالگی درگذشت.
مواد غذایی و ترکیبات پیچیده‌ای که توسط جانوران و انسان خورده می‌شوند، باید پیش از جذب، به مواد سادهٔ محلول و قابل انتشار تبدیل شوند. در حفرهٔ دهان، غدد بزاقی مجموعه‌ای از آنزیم‌ها و موادی را ترشح می‌کنند که به گوارش غذا و همچنین ضدعفونی کردن آن کمک می‌کنند.
سم بوتولینوم با مسدود کردن مواد شیمیایی فعال کننده عرق و غدد بزاقی، از تعریق و ترشح بزاق اضافی، جلوگیری می‌کند.
در دهانمان تعدادی غدد بزاقی وجود دارد که از خود، بزاق و انواعی آنزیم ترشح می‌کنند تا هضم غذاها آسان‌تر، و لقمه راحت‌تر فروداده شود. این غدد می‌توانند گاهی دچار عفونت یا تورم شوند که بسیار دردناک است. گاهی این غدد گرفتار توده‌های خوش‌خیم یا بدخیم می‌شوند که منجر به سرطان می‌شود؛ اگرچه، عمده مشکلات مربوط به تشکیل سنگ در منفذهای کوچک است که مانع ترشح راحت و آزادانهٔ بزاق می‌شود.
این لارو دورهٔ شفیرگی را درون پیلهٔ ابریشمی طی می‌کند. ابریشمِ پیله از غده‌های بزاقی ترشح نمی‌شود بلکه از غده‌های لولهٔ مالیپگی ترشح شده و از مخرج جانور خارج می‌شوند.
ترشح بزاق در دهان توسط دو جفت غدهٔ بناگوشی و دو جفت زیرزبانی و دو جفت زیرآرواره‌ای انجام می‌شود؛ البته غدد بزاقی کوچک و پراکندهٔ دیگری نیز در حفرهٔ دهانی موجود هستند.
بدن یک انسان بالغ و سالم به‌طور روزانه ۱۵۰۰ میلی لیتر بزاق تولید می‌کند و این میزان در هنگام خواب به‌شدت کاهش پیدا می‌کند. در انسان، غدد تحت فکی حدود ۷۰–۷۵ درصد از بزاق را تولید می‌کند و غدد بناگوشی نیز ۲۰–۲۵ درصد از بزاق را تولید می‌کند و مقدار ناچیز باقیمانده را سایر غدد بزاقی تولید می‌کنند.
