واژه آسیب در زبان فارسی، خود دارای معانی متعددی است که همگی به مفهوم کلی گزند و ضرر اشاره دارند. فعل زدن یکی از پرکاربردترین افعال در زبان فارسی است که معانی بسیار متنوعی را بسته به حرف اضافه یا مفعول خود می‌تواند به خود بگیرد. در ترکیب با آسیب، زدن به معنای وارد کردن، ایجاد کردن، تحمیل کردن یا به وقوع پیوستن به کار می‌رود. این ترکیب، کنشی را بیان می‌کند که طی آن، آسیب به یک هدف وارد می‌شود. مفهوم آسیب زدن در زبان فارسی، گستره‌ای وسیع و چندوجهی را در بر می‌گیرد و به طور کلی به معنای وارد آوردن هرگونه صدمه، ضرر، خلل، یا اختلال به یک موجود زنده، یک شیء، یک مفهوم، یا یک سیستم اشاره دارد. این فعل مرکب، که از ترکیب دو واژه آسیب و زدن ساخته شده است، بیانگر کنشی است که نتیجه آن، ایجاد تغییری منفی و ناخواسته در وضعیت مطلوب اولیه است. درک عمیق این مفهوم، نه تنها برای برقراری ارتباطات مؤثر در زبان فارسی ضروری است، بلکه در قلمروهای مختلف علمی، اجتماعی، حقوقی و حتی اخلاقی نیز اهمیت بنیادین دارد.
آسیب‌زدن
فرهنگ فارسی
ویکی واژه
ضرر رساندن، زخمی کردن
جمله سازی با آسیب‌زدن
از آنجا که کانت عقلانیت را مبنایی برای برخورداری از ملاحظهٔ اخلاقی می‌داند، معتقد است که حیوانات هیچ حقِ اخلاقی‌ای ندارند. بنا به نظر کانت، حیوانات عقلانی نیستند، بنابراین امکانِ رفتارِ غیراخلاقی با آنها وجود ندارد. اگرچه کانت معتقد نیست که ما نسبت به حیوانات وظایفی داریم، اما اعتقاد دارد که بی‌رحمی نسبت به آنها خطاست، زیرا این رفتارمان ممکن است بر برخوردمان با سایر انسان‌ها تأثیر بگذارد و باعث شود آسیب‌زدن به انسان‌ها را هم مجاز بدانیم.
