گوشه گزین

لغت نامه دهخدا

گوشه گزین. [ ش َ / ش ِ گ ُ] ( نف مرکب ) عزلت گزین و خلوت گزین. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

آن که گوشه گیری کند.

فرهنگ فارسی

(صفت ) آنکه گوشه گیری کند عزلت گزین منزوی .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم