واستریوش

لغت نامه دهخدا

واستریوش. [ ت ِ ] ( پهلوی ، اِ ) طبقه کشاورز در عهد ساسانیان که یکی از چهار طبقه مردم آن زمان بوده است. ( ایران در زمان ساسانیان ص 118 ).و رجوع به استریوشان سالار شود. والخامس ( الخامس من مراتب فرس ) «هو تخشه بذ» تفسیره حافظ کل من یکدّ بیدیه کالمهنة والفلاحین والتجار، غیرهم و رئیسهم و منهم یسمیه «واستریوش » و کان هؤلاء المعتبرین الملک و القوام به والوسائط بین الملک و بین رعیته. ( التنبیه والاشراف مسعودی ، از امثال و حکم دهخدا ج 3 ص 1669 ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ په . ] (اِ. ) کشاورز و آن یکی از طبقات چهارگانة عهد ساسانی به شمار می رفته . ج . واستریوشان .

فرهنگ عمید

کشاورز.

ویکی واژه

کشاورز و آن یکی از طبقات چهارگانة عهد ساسانی به شمار می‌رفته.
واستریوشان.