محکان

لغت نامه دهخدا

محکان. [ م َ ] ( ع ص ) ستیهنده. ( منتهی الارب ). لجوج. || مرد دشوارخوی. ( منتهی الارب ). بدخلق.

دانشنامه عمومی

محکان ( به عربی: محکان ) یک منطقهٔ مسکونی در سوریه است که در استان دیر الزور واقع شده است. محکان ۱۰٬۰۸۶ نفر جمعیت دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم