عاتیه

لغت نامه دهخدا

( عاتیة ) عاتیة. [ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث عاتی. رجوع به عاتی شود. || سخت وزنده. ( از اقرب الموارد ) : و اما عاد فاهلکوا بریح صرصر عاتیة. ( قرآن 6/69 ).

فرهنگ فارسی

مونث عاتی

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی عَاتِیَةٍ: طغیان کننده (از مصدر عتو به معنای طغیان و سرپیچی از اطاعت و ناسازگاری است )
ریشه کلمه:
عتو (۱۰ بار)
«عاتِیَة» از مادّه «عُتُوّ» (بر وزن غُلُوّ) به معنای سرکش است، منتها نه سرکش از فرمان خدا، بلکه، سرکش در معیار نسیم ها و بادهای معمولی.