شافیدن

لغت نامه دهخدا

شافیدن. [ دَ ] ( مص جعلی ) لغزیدن. سهو کردن. خطا نمودن. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ شعوری ج 2 ص 130 ). اما در جای دیگر دیده نشد.

فرهنگ عمید

۱. افتادن.
۲. لغزیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال راز فال راز فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال تاروت فال تاروت