لغت نامه دهخدا سکیله. [ س َ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) جَستن گلو باشد و به عربی فواق گویندش. ( برهان ). فواق. ( آنندراج ) ( رشیدی ). فواق و آن را هکک و هکجه خوانند. ( جهانگیری ). سِکسِکَه. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ).