خاتوله

لغت نامه دهخدا

خاتوله. [ ل َ / ل ِ ] ( اِ ) دونی و دغائی و حیله باشد. ( صحاح الفرس ). || دوبینی و دودلی. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) :
گرنه خاتوله خواهی آوردن
آن چه حیله ست و تنبل و دستان ؟دقیقی.اکنون که همینت باز دارد
خاتوله کنی و چند گون شر.؟