روان درمانی گروهی
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: گروه درمانی) نوعی روان درمانی برای گروه هایی از بیماران از هر دو جنس. در این شیوه، بیماران مرتباً گرد هم می آیند و درمانگر رهبری گروه را برعهده می گیرد. بیماران تشویق می شوند که آزادانه دربارۀ خود، مسائل و احساس هایشان نسبت به یکدیگر و نسبت به درمانگر صحبت کنند. گروه درمانی انواع متعددی دارد که روش برخی براساس روان کاوی و برخی دیگر بر پایه نقش گذاری روانی است. گروه معمولاً مشتمل بر شش یا هشت بیمار است که هرهفته یک یا دوبار، برای درمان، یکدیگر را ملاقات می کنند. گروه بسته در طول درمان (حدود دو سال)، اعضای ثابتی دارد؛ در حالی که در گروه باز، با ترک یا ترخیص بیماران و پذیرش بیماران جدید، اعضا تغییر می یابند.
جمله سازی با روان درمانی گروهی
پاول واتسلاویک، (به آلمانی: Paul Watzlawick)، زاده ۲۵ ژوئیه ۱۹۲۱ در شهر فیلاخ اتریش، درگذشته ۳۱ مارس ۲۰۰۷ میلادی در پالو آلتو واقع در کالیفرنیا، فیلسوف، محقق و دانشمند در رشته‌های ارتباطات، روان درمانی، روانکاوی و جامعه‌شناسی بود. وی پس از اتمام دوره دبیرستان در سال ۱۹۳۹ در فیلاخ به تحصیل در رشته‌های زبان‌شناسی و فلسفه در دانشگاه ونیز ایتالیا پرداخت. واتسلاویک مدرک دکترای خود را در رشته فلسفه در سال ۱۹۴۹ دریافت کرد. از سال ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ در رشته روان درمانی دانشگاه زوریخ سوئیس به تحصیل اشتغال داشت و در این رشته نیز پایان‌نامه دریافت کرد. او در سال ۱۹۵۷ کرسی روان درمانی دانشگاه السالوادور در شهر سان سالوادور را بدست گرفت که تا سال ۱۹۶۰ در اختیار داشت. واتسلاویک از مهم‌ترین محققین «تئوری ارتباطات انسانی» محسوب می‌شود. او بیشترین تجربیات خود را در این مورد از طریق بیماران مبتلا به روان‌گسیختگی کسب کرد. واتسلاویک در سال ۱۹۶۰ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و به محققین «گروه پالو آلتو» در کالیفرنیا پیوست و از سال ۱۹۶۷ استاد رشته روانپزشکی دانشگاه استانفورد شد.
روان درمانی وجودی در سال ۱۹۵۸ با انتشار کتاب وجود : بعدی جدید در روانپزشکی و روانشناسی اثررولو می، ارنست آنگل و هنری الن برگر، به ایالات متحده معرفی شد.
