تومری
دانشنامه عمومی
ساکنان تومری را تومریون می نامند.
در طی قرن ها، در تومری نگهداری انگور طبق تکنیک های اجدادی روی دیوارهای بلند اجرا می شد. پس از برداشت، انگورها را در بطری هایی با طراحی خاص، پر از آب و یک تکه زغال چوب می ریزند و در مدت چند ماه در غارهای شراب یا زیرزمین هایی که در داخل خانه های محلی ساخته شده اند، نگهداری می شوند. این روش به انگور اجازه می دهد تا بعد از فصل کریسمس حتی در اواخر عید پاک با میوه های کاملاً طبیعی حفظ شده فروخته شود. این سنت از قرن ۱۹ تا جنگ جهانی دوم بسیار محبوب و مقصد سفره های غنی در پاریس و فراتر از آن ( دربار سزار روسیه ) بوده است. اوج تولید در دهه ۱۹۲۰ بود که بیش از ۸۰۰ تن انگور در سال در مجموع ۳۵۰ کیلومتر ( ۲۲۰ مایل ) دیوار کشت می شد. دیوارهای درخت انگور هنوز در تومری وجود دارند و در سال ۱۹۹۳ توسط بناهای تاریخی طبقه بندی شده اند. امروزه تنها تعداد کمی از ساکنان هنوز این فعالیت را برای مصرف محلی انجام می دهند.
