تمهیل

لغت نامه دهخدا

تمهیل. [ ت َ ] ( ع مص ) زمان دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(تَ ) [ ع . ] (مص م . ) زمان دادن ، مهلت دادن .

فرهنگ عمید

۱. مهلت دادن، زمان دادن، فرصت دادن.
۲. نرمی و مدارا کردن.

فرهنگ فارسی

مهلت دادن، زمان دادن، فرصت دادن، نرمی ومدارا
۱ - ( مصدر ) زمان دادن مهلت دادن فرصت دادن . ۲ - نرمی کردن مدارا کردن . ۳- ( اسم ) مهلت . ۴ - نرمی مدارا . جمع : تمهیلات .

ویکی واژه

زمان دادن، مهلت دادن.