ایه 37 سوره قمر

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] آیه 37 سوره قمر. وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ
و قوم از او مهمانانش را (که فرشتگانی زیبا بودند، بر سوء قصد) طلبیدند، ما هم چشم آنها را بی نور و نابینا کردیم (و گفتیم که) اینک عذاب قهر و انتقام مرا بچشید.
و از میهمانانش کام جویی خواستند، در نتیجه دیدگانشان را محو و نابینا کردیم؛ پس عذاب و هشدارهایم را بچشید.
و از مهمان او کام دل خواستند، پس فروغ دیدگانشان را ستردیم و « عذاب و هشدارهای مرا بچشید.»
از مهمان او کاری زشت خواستند. ما نیز چشمانشان را کور گردانیدیم. پس بچشید عذاب و بیم دادنهای مرا.
آنها از لوط خواستند میهمانانش را در اختیارشان بگذارد؛ ولی ما چشمانشان را نابینا و محو کردیم (و گفتیم:) بچشید عذاب و انذارهای مرا!
And they had demanded from him his guests, but We obliterated their eyes, , "Taste My punishment and warning."
And they even sought to snatch away his guests from him, but We blinded their eyes. (They heard:) "Now taste ye My Wrath and My Warning."
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال حافظ فال حافظ فال سنجش فال سنجش فال رابطه فال رابطه فال چوب فال چوب