المختصر فی مرسوم المصحف الکریم

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] المختصر فی مرسوم المصحف الکریم، تألیف ابوطاهر اسماعیل بن ظافر عقیلی مصری (متوفی 623ق)، از جمله آثار در موضوع علوم قرآنی است که رسم‎الخط قرآن کریم را به‎اختصار مورد مطالعه قرار داده است. غانم قدوری حمد تحقیق این اثر را به عهده داشته است.
کتاب مشتمل بر مقدمه محقق (در معرفی نویسنده و کتاب)، مقدمه نویسنده و سه باب است. باب اول مشتمل بر پنج فصل است که به منظومه‎ای سیزده بیتی در حذف الف ختم شده است. در باب دوم به ترتیب سوره‎های قرآن کریم به الفاظی اشاره شده که رسم‎الخط آن با خواندنش به اضافه بودن یا حذف یک حرف یا ابدالش یا وصل یا فصلش به کلمه دیگر متفاوت است. در باب سوم نیز به‎عنوان خاتمه، مباحث و فصولی در رابطه با رسم‎الخط مطرح شده است.
نویسنده در مقدمه‎اش بر کتاب، تصریح کرده که کتابش را مختصر نوشته؛ چراکه اهل زمانش به‎اختصار علوم تمایل دارند و مراعات حال آنها لازم است؛ زیرا همت‎های کوتاه در غیر این ‎صورت خسته و بی‎میل می‎شوند. ‎وی سپس هدف از نگارش کتاب را بررسی مصحف شریف به لحاظ رسم‎الخط و نقطه‎گذاری به ترتیب سور دانسته است. محقق اثر نیز اختصار، تنظیم و تبویب، و جمع بین رسم و ضبط را از ویژگی‎های این اثر دانسته است.
از جمله مباحث مطرح‎شده در اولین فصل از باب اول کتاب، موضوع حذف در اجتماع دو الف یا دو یاء یا دو واو اشاره است. یکی از دو حرف به جهت زشتی اجتماع صورت دو حرف در رسم‎الخط، حذف می‎شود؛ مانند ماء، داود و ربّنیّن.
همچنین کلماتی که در ابتدای آنها دو یا سه الف وجود دارد، در رسم‎الخط قرآن یکی از الف‎ها مانده و باقی به جهت زشتی در رسم حذف می‎شود؛ دوحرفی مانند: ء أنذرتهم و سه‎حرفی مانند: ء أمنتم .
مؤلفین در رسـم‎الخـط مصحف در توصیف هجای کلمات‎ در رسم‎الخـط‎ عثمانی‎ دو شیوه داشته‎اند: شـیوه‎ اول‎، جـمع‎آوری مثال‎های مشابه در یک موضوع واحـد در قـالب‎ فصلی مشخص. با این ‎روش، یک کتاب شامل تعدادی از فصولی که حاوی تمامی وجـوه رسـم‎الخط است، تألیف‎ می‎شود. از جـمله کـتاب‎هایی‎ کـه‎ به این ‎روش تـألیف یافته‎اند، کتاب «هجاء مصاحف الأمـصار» از ابـوعباس احمد بن عمار مهدوی (ت بعد از 34ق)، کتاب «البدیع فی معرفة ما رسم فـی مـصحف عثمان» از ابوعبدالله محمد‎ بن یـوسف بـن معاذ جـهنی (ت در حـدود 244ق) و کتاب «المقنع فی مـعرفة مرسوم مصاحف أهل الأمصار‎»، اثر ابوعمرو عثمان بن سعید دانی (ت 444ق) را می‎توان‎ نام‎ بـرد‎.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم