دانشنامه اسلامی
کتاب، با سه مقدمه از احمد مبلغی، محقق و مؤلف در توضیح اهمیت اثر، جایگاه آن در تقریب بین مذاهب و اشاره کلی به مباحث، آغاز و مطالب، در یک تمهید و سه فصل و هر فصل در چندین مبحث، ارائه شده است.کتاب، با این ایده شکل گرفته است که قواعد فقهی، باید تبدیل به یک علم شود. مؤلف وضعیت قواعد فقهی را نقد کرده و آن را با وضع کنونی، در چارچوپ یک علم ارزیابی نمی کند، ولی معتقد است که این قواعد، توانایی و ظرفیت لازم برای علم شدن را دارند.مهم ترین نقدی که وی به وضعیت قواعد فقهی دارد، عدم وجود جامعیت بین قواعد و ارائه آنها به صورت متفرقه و پراکنده است و دلیل آن را، کوشش برخی برای عرضه کردن آن به صورت دایرة المعارف و موسوعه، دانسته است.وی، کوشش خود را بر شناسایی موارد التقاء و اشتراک میان قواعد فقهی مصروف داشته و سعی کرده است تا با تالیف این کتاب، راه را به سوی قواعد فقهی به عنوان یک علم باز کند.وی، در این کتاب، سه قاعده لا ضرر، لا حرج و نیت را پیش کشیده و دیدگاه خود را بر این قواعد تطبیق کرده است.او در نگاه به قواعد، صرفا به قواعد مطرح در کتب فقهی شیعه اکتفا نکرده است، بلکه قواعدی را که در کتب اهل سنت، مرتبط با این قواعد وجود دارد نیز مورد بحث قرار داده و هر یک از این قواعد را به عنوان بخشی از مجموعه قواعد فقهی، بررسی کرده است.نویسنده، تلاش دارد در جهت تقویت وحدت اسلامی و کوتاه نمودن فاصله هایی که میان مذاهب اسلامی وجود دارد، قدم های مثبتی بردارد و ازاین رو، سعی در ایجاد تقریب نموده و وجود قواعد اصولی را مانع اصلی وحدت ندانسته است.
[ویکی نور] القواعد العامه فی الفقه المقارن (قواعد الضرر و الحرج و النیه نموذجا). «القواعد العامة فی الفقه المقارن»، اثر محمد تقی حکیم، با تحقیق و تعلیق وفی شناوة است که به زبان عربی و در سال 1420ق، نوشته شده و به بررسی برخی از قواعد فقهی پرداخته است.
کتاب، با سه مقدمه از احمد مبلغی، محقق و مؤلف در توضیح اهمیت اثر، جایگاه آن در تقریب بین مذاهب و اشاره کلی به مباحث، آغاز و مطالب، در یک تمهید و سه فصل و هر فصل در چندین مبحث، ارائه شده است.
کتاب، با این ایده شکل گرفته است که قواعد فقهی، باید تبدیل به یک علم شود. مؤلف وضعیت قواعد فقهی را نقد کرده و آن را با وضع کنونی، در چارچوپ یک علم ارزیابی نمی کند، ولی معتقد است که این قواعد، توانایی و ظرفیت لازم برای علم شدن را دارند.
مهم ترین نقدی که وی به وضعیت قواعد فقهی دارد، عدم وجود جامعیت بین قواعد و ارائه آنها به صورت متفرقه و پراکنده است و دلیل آن را، کوشش برخی برای عرضه کردن آن به صورت دایرة المعارف و موسوعة، دانسته است.
وی، کوشش خود را بر شناسایی موارد التقاء و اشتراک میان قواعد فقهی مصروف داشته و سعی کرده است تا با تألیف این کتاب، راه را به سوی قواعد فقهی به عنوان یک علم باز کند.
[ویکی فقه] القواعد العامه فی الفقه المقارن (کتاب). «القواعد العامة فی الفقه المقارن»، اثر محمد تقی حکیم، با تحقیق و تعلیق و فی شناوة است که به زبان عربی و در سال ۱۴۲۰ ق، نوشته شده و به بررسی برخی از قواعد فقهی پرداخته است.
کتاب، با سه مقدمه از احمد مبلغی، محقق و مؤلف در توضیح اهمیت اثر، جایگاه آن در تقریب بین مذاهب و اشاره کلی به مباحث، آغاز و مطالب، در یک تمهید و سه فصل و هر فصل در چندین مبحث، ارائه شده است.کتاب، با این ایده شکل گرفته است که قواعد فقهی، باید تبدیل به یک علم شود. مؤلف وضعیت قواعد فقهی را نقد کرده و آن را با وضع کنونی، در چارچوپ یک علم ارزیابی نمی کند، ولی معتقد است که این قواعد، توانایی و ظرفیت لازم برای علم شدن را دارند.مهم ترین نقدی که وی به وضعیت قواعد فقهی دارد، عدم وجود جامعیت بین قواعد و ارائه آنها به صورت متفرقه و پراکنده است و دلیل آن را، کوشش برخی برای عرضه کردن آن به صورت دایرة المعارف و موسوعه، دانسته است.وی، کوشش خود را بر شناسایی موارد التقاء و اشتراک میان قواعد فقهی مصروف داشته و سعی کرده است تا با تالیف این کتاب، راه را به سوی قواعد فقهی به عنوان یک علم باز کند.وی، در این کتاب، سه قاعده لا ضرر، لا حرج و نیت را پیش کشیده و دیدگاه خود را بر این قواعد تطبیق کرده است.او در نگاه به قواعد، صرفا به قواعد مطرح در کتب فقهی شیعه اکتفا نکرده است، بلکه قواعدی را که در کتب اهل سنت، مرتبط با این قواعد وجود دارد نیز مورد بحث قرار داده و هر یک از این قواعد را به عنوان بخشی از مجموعه قواعد فقهی، بررسی کرده است.نویسنده، تلاش دارد در جهت تقویت وحدت اسلامی و کوتاه نمودن فاصله هایی که میان مذاهب اسلامی وجود دارد، قدم های مثبتی بردارد و ازاین رو، سعی در ایجاد تقریب نموده و وجود قواعد اصولی را مانع اصلی وحدت ندانسته است.
گزارش محتوا
فهرست آیات، احادیث، اعلام، قواعد مذکور در متن، مصادر مورد استفاده مؤلف و فهرست مطالب، در انتهای کتاب آمده است.پاورقی ها بیشتر به ذکر منابع اختصاص یافته است.
