دانشنامه اسلامی
غبر (۸ بار)
«غابِر» به کسی می گویند که همراهانش بروند و او باقی بماند، همان طور که خانواده «لوط» با او رفتند و تنها همسر او در شهر باقی ماند و به سرنوشت گنهکاران گرفتار شد.
«غابِر» از مادّه «غبور» به معنای باقیمانده چیزی است، و هر گاه جمعیتی از نقطه ای حرکت کنند و کسی باقی بماند، به او «غابر» می گویند. و نیز به همین جهت باقیمانده خاک را «غبار» می نامند، و «غُبْرَه» به باقیمانده شیر در پستان حیوان گفته می شود.
و نسبت به همسر لوط از این جهت است: زنی که در خانواده نبوت بوده، نمی بایست از «مسلمین و مؤمنین» جدا شود، اما کفر، شرک و بت پرستی او سبب جداییش گردید.