اشترخوی

لغت نامه دهخدا

اشترخوی. [ اُ ت ُ ] ( ص مرکب ) آنکه بر صفت شتر باشد. پرکینه. || صبور. || قانع.

فرهنگ عمید

۱. پرکینه.
۲. قانع و بردبار.

فرهنگ فارسی

( اشترخو ی ) ( صفت ) ۱ - آنکه بر صفت شتر بود . ۲ - پرکینه . ۳ - صبور . ۴ - قانع .