اذرفروز
( آذرفروز ) آذرفروز. [ ذَ ف ُ ] ( اِ مرکب ) آتش افروز، و آن ظرفی سفالین است که بدان آتش را تیز کنند.
( آذر فروز ) آتش افروز
اسم: آذرفروز (دختر، پسر) (فارسی)
معنی: روشن کننده آتش، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از چهار پسر اسفندیار، نیز دلداده بهرام در داستان همای و همایون