دانشنامه اسلامی
درباره سرگذشت او اطلاعات محدودی در دست است . با آنکه او از چهره های مشهور و از سرکردگان معتزله به شمار می رفت ، ولی به سبب آراء خاصی که در باب امامت و اَعراض داشت ، معتزله او را یک معتزلی تمام عیار نمی دانستند و به او به چشم بیگانه نظر می کردند. اصم در روزگار خود چهره ای شناخته شده بود و مأمون با وی مکاتبه می کرد، با این همه ، روزگار را به سختی می گذرانید و از تقرب به دربار خلیفه ابا می کرد و صبر در فقر را پیشه خود ساخته بود. ابوالهذیل علاف (ه م ) هم با آنکه به وی تمایلی نداشت و به او لقب «خَربان » (مُکاری) داده بود، بارها با او به مناظره پرداخت . او همچنین با هشام بن حکم مناظره هایی داشت . اصم را پرهیزگارترین مرد زمان خود خوانده اند. به گفته قاضی عبدالجبار اصم در بصره مسجدی داشت و در آن جا ۸۰ شیخ با او نماز می گزاردند.
شاگردان
از شاگردان او ابن علیه (د ۱۹۳ق ) را می توان نام برد.
تألیفات
اصم دارای تألیفات فراوانی بوده که به گفته ملطی تا آن زمان بی سابقه بوده است . متأسفانه هیچ یک از آثار وی باقی نمانده است و تنها خلاصه ای از آراء او را در عباراتی کوتاه و به نحو پراکنده در منابع مختلف می یابیم .
دیدگاه وی درباره مرتکب کبیره
...
