غنودگاه

لغت نامه دهخدا

غنودگاه. [ غ ُ ] ( اِ مرکب ) خوابگاه. ( آنندراج ). جای آرمیدن و آسودن. رجوع به غنودن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سلیم
سلیم
افتراق
افتراق
چیره
چیره
نجورسن
نجورسن