ابوالعباس مسروق

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اَبوالْعَبّاسِ مَسْروق، احمد بن محمد بن مسروق، عارف محدث و زاهد بزرگ خراسان در سده ۳ ق می باشد.
وی اهل طوس بود که در بغداد می زیست. او را از اولیا و اوتاد شمرده اند. جنید نیز او را از اولیا می دانست، گرچه به نظر می رسد که او خود جنید را قطب می شمرد.
اساتید و شاگردان ابوالعباس
ابوالعباس مسروق محدث نیز بود. وی از علی بن جعد و خلف بن هشام و احمد بن حنبل روایت کرده است و ابوبکر شافعی ، جعفر خلدی و دیگران هم از وی نقل حدیث کرده اند. از استادان و مصاحبان وی محمد بن منصور طوسی، حارث محاسبی، سَری سقطی و محمد بن حسین بُرجُلانی را ذکر کرده اند و از شاگردان وی هم می توان از ابوعلی رودباری نام برد. وی با سهل بن عبدالله و سَمنون ملاقات داشته و چند روزی نیز در ری میهمان ابوموسی دولابی بوده است.
وفات ابوالعباس
ابوالعباس مسروق در ۲۹۹ ق/۹۱۲ م یا ۲۹۸ ق در بغداد وفات یافت. وی در هنگام مرگ حدود ۸۴ سال داشت و در گورستان باب حرب دفن شد.
اثر حدیثی ابوالعباس
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم