دانشنامه اسلامی
ابوالرّبیع محمّد (معروف به محوله) بن معروف بن یزید بن عبدالرّحمان بن معروف قرشی عطّار اصفهانی معروف به ابوالرّبیع زهرانی، از محدّثین قرن سوم هجری است. پدرش از مردم بصره بوده، و محمّد به اصفهان مهاجرت کرده، و در این شهر ساکن شده است. وی سال ها امام جماعت در جامع اصفهان بوده، و در زهد و ورع مقامی بلند داشته است. صاحب عنوان، ممکن است ابوالرّبیع محوله بن عبداللّه نحوی ساکن دمشق، متوفّی ۲۳۰ق مؤلّف کتاب الجماهر در نحو باشد. وی از ابواسحاق اسماعیل بن عمرو بجلی کوفی، حاتم بن میمون و سلام بن طویل حدیث شنید، و محمّد بن حسن بن حماد بن سلمان، حافظ ابوبکر محمّد بن هارون رویانی و ابومسلم سلم بن حمزه مقری نقّاش اصفهانی از ابوالربیع زهرانی حدیث نقل می کنند. زهران از قریه های غرب شهر اصفهان است.
ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۱۸۹.
۱. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصفهان، ج۲، ص۱۸۹.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۲۷۳.
...
