دانشنامه اسلامی
در اِشبیله (سِویل ) زاده شد و در سَبْتَه درگذشت و به همین سبب وی را اشبیلی و سَبْتی گفته اند. علت انتساب او به غافق ، از قلعه های نزدیک اشبیلیه، دانسته نیست . اندک اطلاعی که از او هست ، در همه مآخذ به یک سان تکرار شده است و آن نیز باید همان روایتی باشد که شاگرد وی ابوالقاسم بن عمران حضرمی برای ذهبی نقل کرده و ابن حجر خلاصه آن را آورده است .
ابن حجر عسقلانی ، احمد، الدرر الکامنة، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۲ق ، ج۱، ص۱۲.
وی در آغاز کودکی ، در اشبیلیه می زیست و چون اسپانیایی ها بر آن شهر چیره شدند، وی را در ۶۴۶ق /۱۲۴۸م به سبته در ساحل تونس بردند.
مقام علمی
در تونس به آموختن حدیث، فقه و نحو پرداخت و قرآن را به ۷ قرائت فراگرفت و بعدها کتابی نیز درباره قرائت نافع نوشت ، اما بیش تر به صرف و نحو همت گماشت و کتاب سیبویه را نزد استاد خواند و سرانجام به زباندانی در سراسر مغرب نامور شد. شرحی بر کتاب الجمل زجاجی (د ۳۳۹ق /۹۵۰م ) به وی نسبت داده اند.
ابن عماد، عبدالحی ، شذرات الذهب ، قاهره ، ۱۳۵۱ق ، ج۶، ص۳۸.
...
