اماره حکمی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اماره حکمی، طریق ظنّی معتبرِ حکایت کننده از حکم شرعی است.
اماره حکمی، مقابل اماره موضوعی است و به اماره ای گفته می شود که طریق به حکم شرعی و حکایت کننده از آن می باشد، مانند: خبر عادل و خبر ثقه. به بیان دیگر، وقتی حکم واقعی و قانون الهی برای مکلف مجهول باشد و آن گاه اماره ای برای تعیین آن از سوی شارع وضع شود، به آن اماره حکمی می گویند؛
← مثال
۱. ↑ فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۱۱۷. ۲. ↑ تحریر المعالم، مشکینی، علی، ص۱۴۹.
منبع
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۴۲، برگرفته از مقاله «اماره حکمی».
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم