ابن ظهیر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ ظَهیر، ابوعبدالله ، محمد بن احمد اِرْبِلی ، ملقب به مجدالدین (۶۰۲ -۶۷۷ق /۱۲۰۵- ۱۲۷۸م )، ادیب ، شاعر و فقیه حنفی می باشد . از آن جا که پدرش ظهیرالدین لقب داشت ، به ابن ظهیر شهرت یافت .
وی در اربل به دنیا آمد و در همان جا به طلب علم پرداخت .
مشایخ ابن ظهیر
در اربل از ابن مکرم و در بغداد از ابوبکر ابن خازن و کاشغری و در دمشق از سخاوی ، کریمه دختر عبدالوهاب قرشی و تاج الدین ابن حمویه حدیث شنید
شاگردان
گروهی چون ابوشامه ، دمیاطی ، ابن عطار ، ابن خباز ، از وی روایت حدیث کرده اند و او به ذهبی اجازه نقل همه روایات خود را داده بود. احمد بن محمد بن غانم نیز از او دانش آموخت و شهاب الدین محمود از شاگردان خاص او بود که فنون نظم و نثر را نزد وی فراگرفت و هموست که چون استادش درگذشت ، قصیده ای بزرگ در رثای او سرود و مناقب او را در آن برشمرد.
سرپرستی مدرسه قایماریه
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم