دانشنامه اسلامی
کتاب، شامل یک مقدمه و 63 باب است.
مؤلف، در باب اول، از ذات سخن گفته است که چکیده ای از مضامین کلام وی چنین است: «ذات، چیزی است که اسماء و صفات به آن نسبت داده می شود؛ خواه معدوم باشد، مثل عنقاء و خواه موجود باشد که خود بر دو گونه است: یکی، موجود محض که همان ذات پاک خداست و دیگری، موجود ملحق به عدم است که همان ذات مخلوقات می باشد.
ذات خدا، همان نفس اوست که به واسطه آن موجود است، چون او قائم به خویش است. ذات خدا، غیب احدیتی است که با مفهوم هیچ عبارتی و معلوم هیچ اشارتی، قابل درک نیست، زیرا فهم هر چیزی به واسطه اموری است که با آن مناسبت و مطابقت یا منافات و ضدیت دارد؛ در حالی که در جهان هستی، هیچ امری با ذات وی مناسبت و مطابقت و منافات و ضدیت ندارد...
وی، در باب آخر، هدف از آفرینش همه موجودات را عبادت خدا می داند و نتیجه می گیرد که در جهان هستی، هر چیزی با حال و مقال و فعال، بلکه با صفات و ذات خویش به عبادت خدا مشغول است؛ منتها عبادات، به جهت اختلاف مقتضیات اسماء و صفات الهی، با یک دیگر اختلاف پیدا می کنند...
