[ویکی فقه] وضع لفظ برای معنا قبل از استعمال را وضع تعیینی ابتدایی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد. وضع تعیینی ابتدایی، مقابل وضع تعیینی استعمالی بوده و به این معنا است که واضع نخست لفظی را برای معنایی قرار می دهد، سپس لفظ در آن معنای موضوع له استعمال می گردد.