دانشنامه اسلامی
تهیّا به معنای آمادگی است، و قصد تهیّا یعنی قصد انجام مقدمات عبادتی که وقت معینی دارد، و پیش از فرا رسیدن وقت وجوب آن، به منظور آماده شدن برای به جا آوردن عبادت در وقتش صورت می گیرد، مثل: قصد تهیا در وضو برای نماز ظهر ، پیش از فرا رسیدن ظهر شرعی.
[ویکی فقه] قصد تهیّا به قصد آمادگی برای عمل عبادی، هنگام انجام مقدمات قبل از دخول وقت ذی المقدمه اطلاق می شود.
تهیّا به معنای آمادگی است، و قصد تهیّا یعنی قصد انجام مقدمات عبادتی که وقت معینی دارد، و پیش از فرا رسیدن وقت وجوب آن، به منظور آماده شدن برای به جا آوردن عبادت در وقتش صورت می گیرد، مثل: قصد تهیا در وضو برای نماز ظهر ، پیش از فرا رسیدن ظهر شرعی.
دفع اشکال
برخی اعتقاد دارند چون وضو، ذاتاً مطلوب مولا است و مکلف نیز آن را به قصد قربت و ادای نماز به جا می آورد چنین وضویی صحیح است و احتیاجی به وجود امر برای توجیه صحت آن نیست؛ از این رو، این اشکال که قبل از فرا رسیدن زمان واجب هیچ امری متوجه چنین وضویی نمی باشد، وارد نیست.
