لغت نامه دهخدا سپهرپیما. [ س ِ پ ِ پ َ / پ ِ ]( نف مرکب ) اوج گیرنده. طی کننده سپهر : شاه سپهرقدر و خداوند تیغ و تاج تیغش سپهرپیما تاجش سپهرسای.سوزنی.
