دوست پرستی

لغت نامه دهخدا

دوست پرستی. [ پ َ رَ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت دوست پرست. دوست بازی. رفیق بازی. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به دوست باز شود.

فرهنگ فارسی

صفت و حالت دوست پرست .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم