دائم الصلوه

لغت نامه دهخدا

( دائم الصلوة ) دائم الصلوة. [ ءِ مُص ْ ص َ لا ] ( ع ص مرکب ) که پیوسته در نماز باشد. که همه وقت در کار نمازگزاردن بود.

فرهنگ عمید

( دائم الصلوة ) آن که بیشتر اوقات مشغول نمازگزاردن باشد، بسیار نمازگزار.

فرهنگ فارسی

پیوسته در نماز باشد