دانشنامه اسلامی
حقیقت عرفی عام، مقابل حقیقت عرفی خاص بوده و به این معنا است که لفظی در نزد عرف عام (مقابل عرف خاص ) از راه وضع تعیینی یا تعینی، در معنایی غیر از معنای لغوی خود حقیقت پیدا کند، مثل: لفظ «دابّه» که در لغت برای دلالت بر هر جانداری که روی زمین راه می رود وضع شده است، ولی مردم آن را تنها برای حیوان چهار پا به کار می برند.
