دانشنامه اسلامی
در "تفسیر متصوفه" مفسر، تفسیر خویش را از قرآن بر یک حدس، کشف درونی یا شهود قلبی بنا می نهد؛ بی آن که این کشف، ارتباط و مناسبتی با ظاهر آیه داشته باشد.
تعبیر به اشاره
روش متصوفه در تفسیر قرآن، ترک ظاهر آن و اعتماد به زبان باطن است. اینان معانی موردنظر خود را از راه خاص و با تاویل از آیات قرآن به دست می آورند. متصوفه از این تاویل خاص به "اشاره" تعبیر می کنند.
برخی تاویلات
برخی از این تاویل ها ازاین قرارند: جبرئیل یعنی عقل عاقل؛ میکائیل یعنی روح آسمان ششم؛ اسرافیل روح آسمان چهارم؛ عزرائیل روح آسمان هفتم.
مراد از بحرین در آیه
...
