[ویکی فقه] اسوه های ذاکران (قرآن). آنان که متصف به حقیقت ایمان باشند، معلوم است که چنین کسانی امیدشان همه به خداست، و هدف و همشان همه و همه خانه آخرت است ، چون دل در گرو خدا دارند، و به زندگی آخرت اهمیت می دهند و در نتیجه عمل صالح می کنند، و با این حال بسیار به یاد خدا می باشند و هرگز از پروردگار خود غافل نمی مانند، و نتیجه این توجه دائمی، تاءسی به رسول خدا صلی الله علیه وآله است، در گفتار و کردار. ← پیامبر اسوه ای شایسته ۱. ↑ طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۶، ص۴۳۲ ۴۳۳، ترجمه موسوی همدانی. مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۳۶۷، برگرفته از مقاله «اسوه های ذاکران». ...