دانشنامه اسلامی
استحباب طریقی، استحبابی است که شارع آن را به خاطر رساندن مکلف به حکم واقعی جعل کرده و طریق به واقع قرار داده است؛ یعنی برای حفظ مصلحت واقع جعل شده است، مثل: استحباب احتیاط کردن، چون احتیاط، طریقی برای رسیدن به واقع و دوری از محرمات احتمالی است.
