دانشنامه اسلامی
بعضی از منابع نام نیاکان دور ابن بشکوال را به اختلاف نوشته اند، اما خود او
ابن بشکوال ، خلف ، ج۲، ص۳۶۶، الصلة، قاهره ، ۱۹۶۶م .
نخست در زادگاه خود نزد پدرش و ابومحمد بن عتاب و ابوالولید بن رشد به کسب دانش و استماع حدیث پرداخت و سپس به اشبیلیه رفت و در آن جا از ابومحمد بن یربوع، ابوبکر بن عربی و ابوالحسن شریح بن محمد حدیث شنید و دانشمندانی چون ابوعمران بن ابی تلید، ابوجعفر بن بشتغیر، ابوالقاسم بن منظور، ابوالقاسم بن ابی لیلی و ابوالحسن بن واجب ، ابوعلی بن سکره صدفی و جمعی دیگر به وی برای نقل حدیث اجازه دادند. ابن بشکوال اجازه نامه ابوعلی صدفی را مهم ترین اجازه نامه های خود دانسته است . از اهل مشرف نیز ابوطاهر سلفی ، ابوالمظفر شیبانی و ابوعلی بن العرجاء به وی اجازه داده اند. همچنین او از عالمان بسیاری حدیث شنیده و از آنان روایت کرده است . وی عنایت زیادی به حدیث و حفظ آن داشته است و با فراگیری و مطالعه حدود ۴۰۰ کتاب اطلاعات بسیاری کسب کرد و سرآمد محدثان قرطبه شد. او همچنین در تاریخ قدیم و جدید اندلس تبحر داشت .
ابن ابار، محمد، ج۱، ص۳۰۵-۳۰۶، التکملة لکتاب الصلة، به کوشش عزت عطار حسینی ، قاهره ، ۱۳۷۵ق /۱۹۵۵م .
ابن بشکوال نخستین بار در اشبیلیه به خدمت دیوان قضا درآمد و در آن جا به نیابت از استادش ابوبکر بن عربی ، قاضی القضاة آن شهر، به کار پرداخت ، و سپس به عنوان «عدل » در قرطبه به خدمت مشغول شد، اما به زودی حرفه دیوانی و قضاوت را رها کرد و بار دیگر به فراگیری علوم و به ویژه استماع حدیث و تدوین و تحقیق روی آورد و شاگردان بسیاری تربیت کرد.
شاگردان
...
