گیوی

لغت نامه دهخدا

گیوی. [ گی ] ( اِخ ) نام ناحیه و دهستانی است به مشرق آذربایجان از توابع شهرستان هروآباد. || نام قصبه مرکز دهستان و ناحیه مذکور. و نیز رجوع به کیوی در فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 شود.

فرهنگ فارسی

- ناحیه و دهستانی است از توابع شهرستان هرو آباد ( آذربایجان ) . ۲ - قصبه مرکز دهستانی گیوی .
نام ناحیه و دهستانی است بمشرق آذربایجان از توابع شهرستان هرو آباد ٠

دانشنامه عمومی

گیوی یکی از شهر های استان اردبیل در کشور ایران است .
شهر گیوی شامل دو منطقه بنام های گیوی علیا و گیوی سفلی می باشد. اهالی شهر "کیوی" و روستاهای اطراف، این شهر را «کویو - Küyü» تلفظ می کنند اما در اسناد رسمی پنجاه سال گذشته به صورت های کیوی - گیوی - سنجبد - کوثر ثبت شده است که اسم کوثر هیچ گونه پیشینه ی تاریخی ندارد. اسم این شهر در برخی کتب تاریخی از جمله «نزهه القلوب» حمدالله مستوفی به صورت «کوی» ذکر شده است.
زبان اهالی ترکی آذربایجانی و جمعیت گیوی در سال ۱۳۹۹ خورشیدی برابر با ۱۵، ۳۳۲ نفر بوده است. مردم شهرستان کوثر با مرکزیت شهر گیوی پیرو دین اسلام و دارای مذهب شیعه ( دوازده امامی ) و صرفاً در دو روستا سنی هستند. طبیعت بی نظیر این منطقه مخصوصاً در فصل بهار و تابستان سبب ورود گردشگران زیادی به این منطقه شده است. از جاذبه های تاریخی این منطقه می توان به حمام سنگی شهر گیوی، آبگرم گیوی و ژئوپارک دربندمشکول ( شهرستان کوثر ) اشاره کرد.

دانشنامه آزاد فارسی

(یا: سنگبد؛ سنگ آباد؛ سَنگوَر؛ سنگ آور) شهری در استان اردبیل، و مرکز اداری شهرستان کوثر. با ارتفاع ۱,۴۵۰ متر، در منطقه ای کوهستانی در ۳۵۰کیلومتری شمال غربی تهران و ۶۲کیلومتری جنوب اردبیل، سر راه اردبیل به خلخال و کنار گیوی چای (یا آرپاچای)، قرار دارد. اقلیم این شهر معتدل و نیمه مرطوب و جمعیت آن ۷,۲۶۱ نفر است (۱۳۸۵ش).