این کلمه در زبان فارسی دو معنای اصلی دارد:
عمل یا رفتاری که موجب رنجش دیگران میشود
در این معنا، آزار به معنای هر نوع عمل یا رفتار اذیتکنندهای است که به فرد دیگری آسیب یا رنج وارد میکند. این واژه میتواند شامل اذیتهای روانی یا جسمی باشد که به قصد ایجاد ناراحتی، درد یا عذاب به کسی وارد میشود. آزار میتواند به اشکال مختلفی ظاهر شود، از جمله تحقیر، توهین، یا حتی شکنجه فیزیکی، و در هر صورت باعث رنجش و ناراحتی فرد مورد نظر میگردد.
کنایهای از بیماری یا مرض
در این معنای کنایی، آزار به بیماری یا مرضی اطلاق میشود که فرد به خاطر وضعیت روانی خود دچار رنج و عذاب است و تلاش میکند تا درد و رنج خود را به دیگران منتقل کند. در این دیدگاه، فردی که دچار آزار است، به طور ناخودآگاه یا حتی آگاهانه میتواند به دیگران آسیب بزند تا شاید بتواند احساس تنهایی و ناراحتی خود را کم کند یا دردهای درونیاش را با انتقال آن به دیگران تخفیف دهد.