دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
وطء (۶ بار)
یکی از معانی وطؤ زیرپا گذاشتن و قدم نهادن است. «وَطِئَهُ بِرِجْلِهِ: عَلاهُ بِها وداسَهُ» . . موطئاً زمین را گویند که زیرپا میماند. یعنی قدم نمینهند و وارد نمیشوند به زمینیکه کفار را خشمگین میکند و از دشمنی به مقصودی نمیرسند مگر آنکه به آنها عمل صالح نوشته میشود . و زمینی که به آن قدم ننهادید. مُواطاة: به معنی توافق و برابری است . یعنی: ماه حرام را سالی حلال و سالی حرام میکنند تا موافق و برابر کنند با عددیکه خدا حرام کرده است. * . عبادت شب محکمتر است در قدم گذاشتن به عبادت خدا (یا محکمتر است در ثبات قدم) و قویتر است از لحاظ گفتار در حضور قلب و توجه، رجوع شود به «نشاء»
