دانشنامه اسلامی
میرزامحمّدامین شهرستانی معروف به «روح الامین» مشهور به «میرجمله»، فاضل ادیب شاعر، در سال ۹۷۱ق متولّد شده، در اوایل جوانی به هندوستان مسافرت نموده، و آن جا به خدمت جهانگیر پادشاه رسیده، عزّت و اعتبار یافته، و به منصب «میرجملگی» مفتخر شده است. در زمان شاه عبّاس اوّل به ایران مراجعت نموده، و مجددا به هند رفته، و در ۱۰۴۷ق وفات یافته است. وی عموزاده میرزارضی شهرستانی صدر شاه عبّاس صفوی است، و در زمان حیات، اموال و اسباب زیاد به اصفهان فرستاده، و موقوفاتی در این شهر ترتیب داده که هنوز قسمتی از آن باقی است. دیوانش حدود بیست هزار بیت است، و شامل این منظومه ها است:۱. آسمان هشتم یا بهرام نامه؛۲. خسرو و شیرین؛۳. جواهرنامه؛۴. گلستان ناز؛۵. لیلی و مجنون؛۶. مطمع الانظار و غیره.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۱۰۰۵.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۱۰۰۵.۲. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۷، ص۲۶۰.
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۶۱۹.
...
