حسین حمدانی

لغت نامه دهخدا

حسین حمدانی. [ ح ُ س َ ن ِ ح َ ] ( اِخ ) ابن حمدان بن حمدون تغلبی. متوفی 306 هَ. ق. / 918 م. عموی سیف الدولة حمدانی و مؤسس حمدانیان است. در 283 هَ. ق. بدستور معتضد، هارون بن عبداﷲ خارجی را شکست داد و اسیر کرد، و مقام عالی یافت و در نزاع ابن معتز با مقتدر طرفداری ابن معتز کرد و پس از پیروزی مقتدر، حسین با خانواده اش به موصل گریخت ، و سپس مقتدر به او امان داد و به امارت قم فرستاد و باز در آنجا یاغی شد ولیکن بزودی به اطاعت بازگشت و امارت دیار ربیعه یافت و در آنجا باز سرپیچی کرد، لیکن این بار نیز مغلوب شد و او را در 303 هَ. ق. ببغداد برده بحبس مقتدر انداختند و در 306 هَ. ق. کشتند. ( کامل ابن اثیر ج 8 ص 34 ) ( فهرست تجارب الامم ) ( زرکلی چ 1 ص 248 ) ( مجمل التواریخ 348 ) ( تاریخ سیستان 289 ) ( رجال حبیب السیر ).

فرهنگ فارسی

ابن حمدان ابن حمدون تغلبی عموی سیف الدوله حمدانیان است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال تاروت فال تاروت فال فرشتگان فال فرشتگان فال تاروت فال تاروت