استعانت صالح

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استعانت صالح (قرآن). هنگامی که غرور و طغیان کوردلان از حد گذشت و تمام پرده های حیا را دریدند، و بی شرمی را در انکار رسالت و معجزات و دعوت انسان ساز پیامبرشان را به آخرین حد رساندند، و خلاصه بر همه آنها اتمام حجت شد، این پیامبر بزرگ الهی (حضرت نوح) رو به درگاه خدا کرد و گفت: پروردگارا مرا در مقابل تکذیب های آنها یاری کن. (آنها هرچه توانستند گفتند و هر تهمتی می خواستند زدند، تو مرا کمک فرما).
حضرت صالح (علیه السلام) در برابر تکذیب گران قوم خود، از خداوند متعال استعانت جست: • «فَأَرْسَلْنَا فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ؛ و در میان آنان رسولی از خودشان فرستادیم که: «خدا را بپرستید؛ جز او معبودی برای شما نیست؛ آیا (با این همه، از شرک و بت پرستی) پرهیز نمی کنید؟!».
← تفسیر آیه
۱. ↑ مؤمنون/سوره۲۳، آیه۳۲.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳، ص۱۵۱، برگرفته از مقاله «استعانت صالح (علیه السلام)».
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال کارت فال کارت فال قهوه فال قهوه فال حافظ فال حافظ فال عشق فال عشق