باز سفید

لغت نامه دهخدا

باز سفید. [ زِ س َ / س ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی باز که به ترکی آنرا طویغون گویند.( شعوری ج 1 ص 156 ). زُرق. ( قطر المحیط ) :
باز سفید روضه انسی ، چه فایده
کاندر طلب چو بال بریده کبوتری.سعدی.بتاج هدهدم از ره مبر که باز سفید
ز کبر در پی هر صید مختصر نرود.حافظ.

دانشنامه عمومی

باز سفید ( نام علمی: Pseudastur albicollis ) نام یک گونه از سرده بازنماها است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم