بت شکستن

لغت نامه دهخدا

بت شکستن. [ ب ُ ش ِ ک َت َ ] ( مص مرکب ) کسرالاصنام. شکستن بتها :
دگر به روی کسم دیده بر نمی باشد
خلیل من همه بتهای آزری بشکست.حافظ. || مجازاً، خود رااز قیدی یا امری تعبدی رها کردن :
بت شکن امروز، مشو بت پرست.نظامی.

فرهنگ فارسی

شکستن بت کسر الاصنام
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم