لغت نامه دهخدا خراشی. [ خ َ شی ی ] ( ع اِ ) خَدو. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ). || خلط سینه. ( منتهی الارب ) ( تاج العروس ). بَلغَم. ( منتهی الارب ). یقال : القی من صدره خراشی ؛ انداخت از سینه خود بلغم. ( از ناظم الاطباء ).
