لغت نامه دهخدا
جزین. [ ج ُ زَ ] ( اِخ ) بنا به گفته حافظ ابوعبداﷲبن النجار از قرای نیشابور است. ( از معجم البلدان ).
جزین. [ ج َ ] ( اِخ ) مرکز دهستان میان تکاب از بخش سجستان شهرستان گناباد محسوب میشود. آب آنجا از قنات تأمین میشود و محصول آن غلات و ارزن و زیره و شغل اهالی زراعت و مالداری است و مزارع چاه قندی ، چاه قند خشک ، لیئوم ، میمنگ ، بلندر، سیار و امیرآباد از توابع این ده است و در حوالی این آبادی سرب و فیروزه کشف شده است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
جزین. [ ج َ ] ( اِخ ) از توابع فردوس ( تون ) است.
جزین. [ ج ِزْ زی ] ( اِخ ) قریه ای از قرای جبل عامل است و ابوعبداﷲ محمدبن الشیخ جمال الدین مکی بن الشیخ شمس الدین محمدبن حامدبن احمد النبطی از آنجا است. و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود.