لغت نامه دهخدا ( تدعة ) تدعة. [ ت ُ ع َ / ت ُ دَ ع َ ] ( ع اِ ) تن آسانی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آسایش. ( المنجد ). || فراخی عیش. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
