بیون. [ ب َ ] ( اِ ) مخفف ابیون ، افیون. ( حاشیه برهان ). پیون. ( حاشیه فرهنگ اسدی نخجوانی ). اپیون. افیون. ( برهان ) ( مجمع الفرس ) ( اوبهی ). بیون. [ ب ُ] ( ع اِ ) ج ِ بین. ( منتهی الارب ). رجوع به بین شود. بیون. [ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) چاه فراخ دورتک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). چاه دورفرود. ( مهذب الاسماء ). چاههای عمیق وسیع. ( برهان ). گاوچاه. ( یادداشت مؤلف ). بیون. [ ب ُ ] ( ع مص ) بین. بیون. بینونة. بمعنی بین مصدری است. ( از منتهی الارب ). رجوع به بین شود.
فرهنگ فارسی
بین ٠ بیون ٠ بینونه ٠ بمعنی بن مصدری است ٠
دانشنامه آزاد فارسی
بیون (ح ۱۰۰پ م)(Bion) شاعر یونانی و سرایندۀ اشعار شبانی. در نزدیکی ازمیر متولد شد و بیشتر عمر خود را در سیسیل گذراند. بهترین شعر از معدود اشعار به جامانده از او «مرثیه برای آدونیس» است.
