لغت نامه دهخدا جان شیرین. [ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جان خوش. جان عزیز : گر یکی زین چهار شد غالب جان شیرین برآید از قالب.سعدی ( از آنندراج ).
